اخلاق ناصرى چندين بار شرح شده است:

1- شرح گمنام نسخه دانشكده ادبيات تهران، شماره 367 كرمان كه در فهرست (ص 21 و 146) بنام شرح رساله عرفانى ياد شده است. اين شرح از آغاز است تا بند «عقل نظرى خوانند» (ص 57 ص 15 چاپ مينوى) در فصل 1 قسم 1 مقاله 1) نزديك به دويست صفحه بسيار مفصل كه اگر به انجام ميرسد چندين برابر آن ميبايست بشود.

در آن از شرح اشارات و تجريد خود طوسى و شرح تجريد گويا از قوشچى و شرح مطالع گويا از رازى و درة التاج و شرح هياكل نور دوانى و حدود ابن سينا و شفاى او و مجمع البحار نميدانم ازكى (منزوى 1362- ذريعه 20: 21) و از داود قيصرى و عبد الرزاق كاشانى و اصطلاحات الصوفية او و از نگارنده روضة الجنان شايد ابو الحسن قاينى (ذريعه 11: 274) و دانشنامه و از سيد المدققين مير صدر الدين ياد شده است و در آن (نزديك به شش برگ) از موسيقى سخن به ميان ميايد. بروش فلسفى است و شايد از دانشمندى ايرانى نه هندى (منزوى 1237- فيلمها 1: 131).

در فهرست دانشگاه (ش 4489، 13: 3636) از همين شرح بنام «تجلى الاشراق» ياد شده است.

در فهرست بادليان از نسخه ش 1443 داراى 214 گ با مهر 1194 و در فهرست بانكيپور از نسخه ش 940 (9: 191) در 141 گ از سده 13 ياد شده است. آغاز اين دو با آغاز نسخه پيش يكى است، و نسخه بادليان در انجام به همان بند «عقل نظرى خوانند» ميرسد.

2- حديقة اللغة يا شرح محمد سعد گويا متخلص به غالب گويا شارح كافيه به نام عافيه (771 بانكيپور م ب 175) و شايد جز سعد اللّه نويسنده نسخه‌اى از اخلاق ناصرى، نزديك 1014) (فهرست محمد شفيع 227) كه در 1097 به درخواست دوستان بدان پرداخته است، و گويا هم جز محمد بن سعد مؤلف فرهنگ ديوان انورى يا معادن اللغة در 1095 نسخه مورخ 1105 سال 38 اورنگ زيب ش 16672 كد ليدن (5: 152 ش 2534)

در دو ركن است: معانى مفردات به ترتيب حرفهاى يكم و باز پسين، شرح آيات و احاديث و سخنان بزرگان، بدينگونه است: «حمد كثير و شكر خارج از جزو تحرير لايق حضرت خالقى باشد ...» نسخه آن نوشته عزيز اللّه در سه بهروز چهارشنبه 11 ذق 13 جلوس سال 1132، در دانشگاه لاهور است (ياد نامه طوسى 29). نسخه ديگر آن در بانكيپور است (9:

192 ش 941 از سده 13). نميدانم او همان محمد سعد عظيم آبادى گزارنده گلستان به نام شكرستان در 1095 و بوستان بنام باغستان است يا نه (منزوى 3503).

او جز مولوى مفتى قاضى محمد سعد اللّه مراد آبادى (مراد آباد 1219- بيجاپور مقام رام پور روز يكشنبه 14 رمضان 1294) است كه ميزان الافكارى فى شرح معيار الاشعار دارد