حكمت نسخ،
مراعات تغيير
مصالحى است كه
احكام بر اساس
آنها جعل
گرديده است.
توضيح:
تمامى
احكام شريعت
اسلام بر پايه
مصالح و ملاك
هاى واقعى
است، اما برخى
از آنها دايمى
بوده و هيچ
گاه تغيير نمى
كند; به همين
دليل، در احكام
مجعول بر اساس
آن مصالح،نسخ
راه ندارد.
اما برخى از
اين مصالح،
محدود و موقت
به زمانى خاص
است; يعنى با
فرا رسيدن آن
زمان، مصلحت
موجود در آن
منتفى مى
گردد. نسخ
براى برداشتن
اين گونه
احكام است;
بنابراين،
حكمت نسخ،
عبارت است از
جلوگيرى از
امتداد زمانى
احكام و قوانينى
كه مصالح آنها
به اتمام رسيده
و نيز جاى
گزين كردن
احكام جديدى
كه داراى
مصالح دايمى
مى باشد.
نكته:
برخى از
اصولى ها حكمت
نسخ را امتحان
بندگان مى
دانند; يعنى
حق تعالى براى
امتحان ميزان
بندگى انسان
ها حكمى را
نسخ مى نمايد
تا مطيع از عاصى
مشخص شود.