اوثقيت
راوى، به
معناى آن است
كه راوى يك
حديث
درمقايسه با
راوى حديث
ديگر، مورد
اطمينان و وثوق
بيشتر مى باشد.
اوثقيت
راوى يكى از
مرجحات منصوص
است. در روايت
آمده است:
«زراره» از
امام محمد
باقر(عليه السلام)
سؤال مى كند: «...
يا سيدى!
انهما معا
مشهوران مرويان
مأثوران
عنكم،
فقال(عليه
السلام): خذ بما
يقول اعدلهما
عندك و
اوثقهما في
نفسك»[1]
[1]مجلسى،
محمد باقر بن محمد
تقى،
بحارالانوار،
ج 2، ص 245
فاضل
لنكرانى،
محمد، كفاية
الاصول، ج 6، ص
(187-186).
اورعيت
راوى
پرهيزگارتر
بودن راوى;
عامل ترجيح
روايت، هنگام
تعارض
اورعيت
راوى، كه از
مرجحات منصوص
مى باشد، به اين
معنا است كه
راوى حديثى از
نظر دورى جستن
از ارتكاب
حرام و پرهيز
از گناهان، در
درجه بالاترى
نسبت به راوى
حديث ديگر مى
باشد.
در مقبولة
«عمر بن
حنظله»، امام
صادق(عليه السلام)
در اين باره
مى فرمايد:
«الحكم ما حكم
به اعدلهما و
افقههما و
اصدقهما في
الحديث و
اورعهما و لا
يلتفت الى ما
يحكم به
الآخر»[1]