responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ نامه اصول فقه نویسنده : مرکز اطلاعات و منابع اسلامی    جلد : 1  صفحه : 193

فاضل لنكرانى، محمد، سيرى كامل در اصول فقه، ج 2، ص (575-574).

اشاره نص

ر.ك: دلالت اشاره

اشتباه حجت به لاحجت

ر.ك: معارضه حجت و لاحجت

اشتراك

ر.ك: اشتراك لفظى، اشتراك معنوى.

اشتراك لفظى

ويژگى ناشى از وضع لفظ براى معانى متعدّد به صورت مستقل

اشتراك لفظى از اقسام احوال لفظ بوده و عبارت است از حالتى كه بر يك لفظ به سبب وضع آن براى چند معنا به طور جداگانه، عارض مى گردد، مانند: لفظ «عين» كه براى هر يك از معانى چشم، چشمه، طلا و... به طور جداگانه وضع شده است.

مظفر، محمد رضا، المنطق، ص 39.

مختارى مازندرانى، محمد حسين، فرهنگ اصطلاحات اصولى، ص 46.

مجاهد، محمد بن على، مفاتيح الاصول، ص 23.

آخوند خراسانى، محمد كاظم بن حسين، كفاية الاصول، ص 35 و 51.

نائينى، محمد حسين، اجود التقريرات، ج 1، ص 51.

مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج 1، ص 38.

مشكينى، على، اصطلاحات الاصول، ص 26.

اشتراك معنوى

تعدّد مصاديق معناى واحدِ لفظ

اشتراك معنوى، مقابل اشتراك لفظى و به معناى تعدد مصاديق و افراد مختلف معناى واحدى است كه از يك لفظ فهميده مى شود و آن لفظ بر همه آنها صادق است، مانند: اشتراك مصاديق مختلف انسان در معناى «حيوان ناطق» كه بر همه آنها صدق مى كند.

حيدرى، على نقى، اصول الاستنباط، ص 67.

ميرزاى قمى، ابوالقاسم بن محمد حسن، قوانين الاصول، ج 1، ص 83.

مجاهد، محمد بن على، مفاتيح الاصول، ص 26.

فاضل لنكرانى، محمد، كفاية الاصول، ج 1، ص 218.

اشتغال

ر.ك: اصل احتياط

اشتغال شرعى

ر.ك: اصل احتياط شرعى

اشتغال عقلى

ر.ك: اصل احتياط عقلى

اشتقاق

لفظى را از لفظ ديگر گرفتن با اشتراك در حروف اصلى

اشتقاق، به معناى گرفتن لفظى از لفظ ديگر است، در صورتى كه از نظر معنا و تركيب مناسبت داشته و در صيغه مغاير باشند.

اشتقاق را بر سه قسم دانسته اند:

1. اشتقاق صغير، و آن در جايى است كه بين دو لفظ در حروف و ترتيب تناسب باشد، مانند: اشتقاقِ «ضَرَبَ» از «ضَرب»;

2. اشتقاق كبير، و آن در جايى است كه بين دو لفظ در حروف و معنا تناسب باشد، نه در ترتيب، مثل: اشتقاق «جَبَذَ» از «جَذب»;

3. اشتقاق اكبر، و آن در جايى است كه بين دو لفظ در مخارج حروف تناسب باشد، مثل: اشتقاق «نعق» از «نهق».

جرجانى، محمد بن على، كتاب التعريفات، ص 12.

تهانوى، محمد اعلى بن على، كشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ج 1، ص 766.

اشتهار

ر.ك: شهرت

اشتهار در روايت

ر.ك: شهرت روايى

اشتهار در عمل

ر.ك: شهرت عملى

اشتهار در فتوا

ر.ك: شهرت فتوايى

اصالت (عدم الدليل دليل العدم)

ر.ك: قاعده «عدم الدليل دليل العدم»

اصالت اباحه

ر.ك: اصل اباحه

اصالت احتياط

ر.ك: اصل احتياط

اصالت اشتغال

ر.ك: اصل احتياط

اصالت اشتغال شرعى

ر.ك: اصل احتياط شرعى

اصالت اشتغال عقلى

ر.ك: اصل احتياط عقلى

اصالت اطلاق

تمسّك به اطلاق كلام در نفى قيد محتمَل

اصالت اطلاق، از اصول لفظى است. درباره كاربرد و مجراى

نام کتاب : فرهنگ نامه اصول فقه نویسنده : مرکز اطلاعات و منابع اسلامی    جلد : 1  صفحه : 193
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست