قاعدۀ لوث‌

از جمله قواعد فقهى مسلم و مورد تسالم اصحاب و مورد قبول همگان در باب قصاص قاعدۀ لوث است. پيش از ورود به بحث و ذكر خصوصيات اين قاعده مقدمتا دربارۀ مراد از لوث و قسامه سخن مى‌گوييم.

لوث در نصوص و روايات وارد نشده است، منتهى اجماع فقها در بحث قسامة به لوث اشاره مى‌كنند. در حقيقت لوث موضوع براى قسامة است و در اين بحث فرقى بين نفس يا اعضا نيست. ابن ادريس (ره) در كتاب سرائر مى‌فرمايند: «ان عليه فى النفس اجماع المسلمين و فى الاعضاء اجماعنا» [1] فقهاى (ره) ما در كتب فقهى در مقام قسامة مى‌فرمايند كه «هى الاسم للأيمان»:

قسامۀ اسم از براى ايمان است. كتب لغت مانند صحاح و جوهرى و غير آن نيز مى‌گويند «القسامة هى الايمان، تقسم على جماعة يحلفونها»: قسامه تقسيم سوگندهايى است ميان گروهى كه بايد قسم بخورند. جمعى ديگر از علماى‌