كه بآن شناخته گردند نه چيزيكه باهم شناخته ميشوند. باينجهت بايستى گفت پدر حيوانى است كه ديگرى از جنس خود را از نطفه خود بوجود مى‌آورد. بلكه در مثل اين تعريفات بايد سببى آورده شود كه بوجودآورنده اضافه است‌ (141).

در حدود، الفاظ مجازيه و مشتركه و اسمهاى دور از فهم مى‌بايد بكار برده نشود (142) و اگر براى معنائى اسمى نهاده نشده باشد بايستى نام مناسبى برايش از نو ساخته گردد (143).

(اشراق سوم)* (در بارير ميناس است)*

* (مقدمه)* (145)

هرچيزى داراى چهار وجود است: عينى. ذهنى. لفظى. كتبى.

دو قسم اول حقيقى و دوتاى ديگر وضعى ميباشند. زيرا بحسب اختلاف دورانها و گروهها دگرگون ميشوند.

لمعه (1) قضيه خبرى كه قسمى از مركب تام است‌ (153) آنستكه نسبتش برابر خارجى‌ (147- 148) داشته باشد

(151) پس اگر بثبوت چيزى براى ديگرى يا نفى از آن حكم شده باشد قضيه حمليه است وگرنه شرطيه خواهد بود (156- 157).