(نتيجه حاصل از دو مقدمه): هر نويسنده‌اى ناطق است.

قياس دوم از شكل سوم:

(صغرى كه نتيجه قياس اول است): هر نويسنده‌اى ناطق است.

(كبرى كه صغراى قياس معادل است): هر نويسنده‌اى حيوان است.

(نتيجه حاصله از دو مقدمه): بعضى از ناطقها حيوانند.

(اجراى دليل افتراض در قرينه پنجم شكل چهارم)

(740) اصل ضرب:

بعضى از حيوانها انسانند. هيچ سنگى حيوان نيست. نتيجه ميدهد: بعضى از انسانها سنگ نيستند.

قياس معادل‌

هرنويسنده‌اى انسان است. هيچ نويسنده‌اى سنگ نيست. نتيجه ميدهد. هيچ انسانى سنگ نيست.

مقدمه اول از شكل دوم‌

(صغرى. معكوس صغراى اصل است كه بافتراض كلى گرديده):

هرنويسنده‌اى حيوان است.

(كبرى. با كبراى اصل يكى است): هيچ سنگى حيوان نيست (نتيجه حاصله از دو مقدمه): هيچ نويسنده‌اى سنگ نيست.