(466) لا ممكن از جهت مفهوم لا ممكن است و از آنجهت كه وجود ذهنى دارد ممكن است زيرا لا ممكن وجود پيدا نميكند.

(467) عام مفهوم عام است و با تشخص ذهنى عام نبوده و فرد مشخص معينى است.

(468) لا مفهوم عنوان لا مفهوم است و وجود آن مصداق مفهوم است. زيرا هرچيزيكه تصور شده باشد مفهوم ميباشد.

(469) عدم عدم. از جهت مفهوم عدم است و بحسب مصداق عين وجود ميباشد زيرا سلب سلب عين ايجاب است.

(470) خود معنى حرفى قابل تصور نيست زيرا وسيله و واسطه تصور معانى ديگر است و خود حرف استقلال مفهومى ندارد تا آنرا بتوان تصور نمود. و همچنانكه اعراض خارجى حالت موجودات خارجى هستند و در خارج بحال استقلال وجود ندارند معانى حرفى نيز حالت امورى هستند كه در ذهن تصور گرديده و وجود ذهنى دارند.

معانى حرفى رابط هستند يعنى تصور عوارض را بموضوعات ربط ميدهند و علايق امور ذهنى را بيكديگر بيان ميكنند و خود مستقلا قابل تصور نيستند. بنابراين وقتى مستقلا تصور شوند بحسب مفهوم معنى حرفى هستند و از جهت اينكه مستقلا لحاظ شده‌اند معنى حرفى نيستند.