ليكن بقاء گرمى محتاج بعلت است و بايد حصارى داشته باشد كه گرمى را در آب حبس نموده و نگهدارى كند بخلاف نور كه بهيچوجه قابل نگهدارى نميباشد.

(385) مصنف كتاب ما در مقام معارضه با مردميكه گمان دارند كه ممكن بعد از موجود شدن ضرورت ذاتى و ثابتى پيدا ميكند دليل نقضى آورده. و نقض بعدم كرده و گفته است: اگر موجود شدن چيزى سبب امتناع عدم آن گردد بايستى معدوم بودن قبلى وجودش را ممتنع ساخته باشد. و هيچ معدومى موجود نگردد و حال آنكه ماهيت بعد از آنكه معدوم بوده وجود پيدا ميكند. و بعد از وجود نيز بحال عدم بازميگردد.

(386) جهت‌هاى اصلى بجز وجوب. امكان. و امتناع چيز ديگرى نيست و دليل منحصر بودن مواد قضايا و جهات قبلا بيان شد و اقسام ديگريكه براى جهات ذكر شده و قضايا بواسطه تعدد آنها متعدد گرديده‌اند: از قبيل دوام و لا دوام و غير آنها همگى فروع و مشتقات جهات اصلى هستند.

بازگشت همه قضايا بموجبه كليه ضروريه است‌

(387) قضايا بحسب ماهيتيكه از تركيب لفظى براى آنها حاصل ميشود با يكديگر اختلاف ذاتى دارند زيرا تركيب حملى با اتصالى و انفصالى يا تركيب جزئى با كلى و تركيب سلبى با ايجابى اختلاف بسيار داشته و نوع آنها متفاوت ميباشد.

ليكن براى هرچيزى در متن واقع يك حقيقت بيش نبوده و