(چهارم) منتشره‌

(366) مركّب است از منتشره مطلقه و مطلقه عامه. مفاد اين قضيه ضرورت ثبوت محمول براى موضوع در وقت غيرمعينى از اوقات وجود موضوع است با قيد اينكه حكم دائمى نيست. مثل هر انسانى بطور ضرورت در زمان غيرمعينى نفس‌كش ميباشد «نه هميشه» و معنى نه هميشه آنستكه هرانسانى در يك وقتى نفس‌كش نيست.

(367) در اين دو قضيه كه وقتيه و منتشره‌اند پس از تركيب كلمه مطلقه و عامّه را از آخر منتشره مطلقه و وقتيه مطلقه انداخته و همان وقتيه و منتشره را براى مركب نام تعيين كرده‌اند.

(پنجم) وجوديه لا دائمه‌

(368) مركب است از دو مطلقه عامه كه يكى موجبه و ديگرى سالبه ميباشد.

مفاد اين قضيه آنستكه محمول در يك زمان براى موضوع ثابت و در يك زمان غيرثابت است مطلقه عامه در جزء اول معنى مطابقى و در جزء دوم مدلول التزامى قضيه است. مثل هرانسانى در يك زمانى خندان است (نه هميشه) معنى نه هميشه آنست كه انسان در يك زمانى خندان نيست.

(ششم) وجوديه لا ضروريه‌

(369) مركب است از مطلقه عامه و ممكنه عامه. جزء اول اصل. و جزء دوم مدلول التزامى قضيه است. مفاد قضيه آنستكه محمول‌