عبارت كتاب ما كه گفته است ضرورت مقيد بوجود صفت باشد اشاره بقول اول و دوام صفت اشاره بقول دوم است.

مثال تعريف اول: هر انسانى ماداميكه نويسنده است بطور ضرورت دستش در حركت است. در اين مثال حركت دست معلول نويسندگى ميباشد.

مثال تعريف دوم: هر انسان نويسنده‌اى بطور ضرورت حيوان است.

مشروطه عامه در درجه سوم از ضرورت واقع شده است زيرا غير از وجود خود موضوع شرط ديگرى براى ضرورت هست و آن صفت موضوع است بعلاوه ثبوت محمول براى موضوع دائمى نيست.

(چهارم) وقتيه مطلقه:

(344) قضيه‌ايست كه بضرورت ثبوت محمول براى موضوع در وقت معينى حكم شده باشد مثل اينكه بگوئيم ماه در وقتيكه زمين بين آن و خورشيد فاصله شده باشد بطور ضرورت منخسف ميباشد.

اين قضيه درجه چهارم از ضرورت را حائز است زيرا علت ضرورت حكم نه ذات موضوع و نه صفت آنست بلكه امر ديگرى است كه جدا از آن ميباشد و در عين حال علت ثبوت محمول يعنى واسطه ضرورت ذكر شده است.