جنس در اينصورت قابل حمل بر نوع نيست و جزء حد واقع نميشود. زيرا باين اعتبار جزء نوع است و نوع با ملاحظه خود جنس اعتبار شده است و اگر جنس را كه جزء است بر كل حمل كنيم مستلزم تكرار ميباشد. زيرا بعد از آنكه تحصل نوعى يافته مثل آنستكه گفته شود انسان حيوانى است كه انسان باشد. بنابراين قابل حمل بر نوع نيست و جزء تعريف انسان قرار نميگيرد.

(131) در اين حال جنس نسبت بنوع در حال تخصص‌يافتگى و نسبت بفصل معين بشرط تخصص‌يافتگى ميباشد.

(اعتبار دوم) جنس بشرط تخصص نداشتن يا بشرط لا

(132) جنس هرگاه بشرط لا اعتبار شود جزء مادى نوع است و قابل حمل بر نوع نيست و جزء حد نميتوان آنرا قرار داد.

معنى بشرط لا آنستكه خود جنس و اجزاء آن در نظر گرفته شود و هرچند جنس باين اعتبار ناتمام است نه تحصل ذهنى دارد و نه تحصل خارجى اما در عين حال همه‌چيز در مرتبه ذات با چيز ديگر قابل اتحاد نيست زيرا در اينمرتبه با همه چيز مغايرت دارد.

معنى جنسى باين اعتبار خود است و چيز ديگر نيست و از همه چيز مجرد است زيرا غير خود نيست. بنابراين نه با نوع اتحاد پيدا ميكند و نه با فصل و بر هيچيك قابل حمل نيست.

(132/ 2) جنس در حال بشرط لا. براى فصل ماده است و نسبت بنوع جزء مادى ميباشد و جزء هيچگاه قابل حمل بر كل نميباشد ليكن‌