ديگران اين عقيده را رد كرده و ميگويند فصل در جواب ما هو نمى‌آيد زيرا:

(اولا) فصل بسيط است و مشتمل بر اجزاء ذات نيست و بايد چيزى در پاسخ سؤال از ذات بيايد كه مشتمل بر همه اجزاء ذات بوده باشد و بطور اجمال بر همه دلالت كند و فصل اخير هرچند بر اجزاء ذات دلالت ميكند ليكن دلالت تضمنى ندارد و دلالت التزامى دارد و اين دلالت در پاسخ سؤال معتبر نميباشد.

(ثانيا) فصل حكايت از جهت تميز و افتراق ماهيت از مشاركات ميكند و از بيان اجزاء و مشاركات ذاتى قاصر است باين جهت در جواب ما هو نمى‌آيد. و هيچ مميزى چه ذاتى يا عرضى باشد در پاسخ ما هو بر ذات حمل نميشود.

فصل بعيد

(92) فصل بعيد آن كلى است كه نوع را در جنس بعيد از انواع ديگر كه در آن جنس با آن نوع شريك هستند جدا ميسازد. زيرا نوع بحسب هريك از اجناس با يك دسته از انواع در قسمتى از اجزاء ذات مشاركت دارد. و در هرمرتبه از مراتب اجناس متوسطه و عاليه كه اجزاء ذات هستند محتاج بفصل مميز است تا در آن مرتبه از مشاركات جنسى امتياز پيدا كند.

مميز اگر در آخرين مرتبه واقع نگرديده باشد و از همه مشاركات نوع را جدا نكند بلكه فقط از قسمتى از مشاركات آنرا جدا ساخته و تحصل ناقصى بماهيت ببخشد فصل بعيد ناميده ميشود.