مقصود از امكان امكان عام است زيرا ممكن چيزى است كه عدمش ضرورى نباشد و شامل واجب نيز ميشود. بهمين جهت در آخر تقسيم مصنف كتاب ما واجب را نيز ذكر كرده است.

امكان و امتناع صفت خود كلى نيستند زيرا كلى صرف‌نظر از فرد موجود نميشود تا متصف بامكان يا غيرامكان گردد و امكان و امتناع صفت مصاديق و افراد كلى هستند.

بنابر آنچه ذكر شد اين اقسام براى كلى قابل تصور است كه مصنف كتاب ما آنها را ياد كرده است:

منطق نوين مشتمل بر اللمعات المشرقيه فى الفنون المنطقيه ؛ المتن ؛ ص143

1- كلى ممتنع الافراد. مثل مفهوم اجتماع نقيضين و ضدين كه تحقق فرد و مصداق براى اين‌گونه مفاهيم بحكم عقل محال است.

2- كلى ممكن الافرادى كه بحسب اتفاق فردى براى آن موجود نشده هرچند وجودش محال نبوده است مثل كوهى از طلاى خالص و امثال آن.

3- كلى ممكن الافرادى كه مصاديق متعدد برايش يافت شده و عدد افراد آن متناهى است مثل سيارات.

4- كلى ممكن الافرادى كه افراد غيرمتناهى دارد كه در ازمنه غيرمتناهيه متعاقبا بوجود آمده‌اند مثل كليه انواع يا نفوس ناطقه مفارقه كه بالفعل نامتناهى هستند.

5- كلى ممكن الافرادى كه بيش از يك فرد ندارد و آن فرد واحد حقيقى ميباشد و وجود افراد ديگرش ممتنع است مانند مفهوم واجب الوجود.