مقام تعريف اسم و فعل تماميت معنى را ذكر ميكنند و بعضى باستقلال در دلالت اكتفا مينمايند و مصنف كتاب ما تماميت معنى را ذكر كرده است.

(17/ 3) قيد اخيرى كه در تعريف اسم آورده‌اند عدم دلالت بر زمان است اين قيد از اين جهت لازم است كه كلمه (فعل) بطور تضمن بر زمان حادثه نيز دلالت ميكند بخلاف اسم كه زمان مطلق يا زمان خاصى هيچ‌يك جزء مفهوم آن نبوده و اسم بر آنها دلالت تضمنى ندارد اسامى زمانهاى خاص نيز از اين جهت با كلمه اختلاف دارند كه زمان مخصوص عين مدلول مطابقى الفاظند و حال آنكه مدلول مطابقى كلمه (فعل) نبوده بلكه مدلول تضمنى آنست.

موجود زمانى ملازم با زمان است باين جهت اسم نيز بدلالت التزامى بر زمان مطلق دلالت ميكند ليكن بطوريكه گفته شد زمان جزء مفهوم اسم نيست بخلاف كلمه كه زمان مخصوص جزء معنى آن است.

(17/ 4) كلمه (فعل): لفظى است كه داراى معنى تمام بوده و از جهت دلالت استقلال داشته باشد و هيئت لفظ بر نوع زمان وقوع معنى دلالت كند، ماده لفظ يعنى اصل حروف دلالت بر خود معنى و صورت لفظ يعنى هيئت تركيبى كه از مجموع حركات حاصل شده دلالت بر زمان دارد.

(17/ 5) ادات: لفظى است كه داراى معنى تمام نبوده و استقلال در دلالت هم نداشته باشد يعنى تا باسم و فعل ضميمه نشود معنى خود را ادا نكند.