نام کتاب : شيعه در اسلام - ط قديم نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 1 صفحه : 20
مشخصى سرچشمه مى گيرد و آن
اين است كه انسان مى خواهد يك زندگى سعادتمندانه داشته باشد كه در آن تا مى تواند
كامروا بوده به خواسته و آرزوهاى خود برسد. و به عبارت ديگر: تا مى تواند
نيازمنديهاى خود را از جهت بقاى وجود، به طور كاملترى رفع نمايد.
و از اينجاست كه انسان
پيوسته اعمال خود را به مقررات و قوانينى كه بدلخواه خود وضع كرده يا از ديگران
پذيرفته، تطبيق مى كند و روش معينى در زندگى خود اتخاذ مى نمايد، براى تهيه وسائل
زندگى كار مى كند؛ زيرا تهيّه وسائل زندگى را يكى از مقررات مى داند، براى التذاذ
ذايقه و رفع گرسنگى و تشنگى، غذا مى خورد و آب مى آشامد؛ زيرا خوردن و آشاميدن را
براى بقاى سعادتمندانه خود ضرورى مى شمرد و به همين قرار ...
قوانين و مقررات نامبرده
كه در زندگى انسان حكومت مى كند به يك اعتقاد اساسى استوارند و انسان در زندگى خود
به آن تكيه داده است و آن تصورى است كه انسان از جهان هستى كه خود نيز جزئى از آن
است دارد و قضاوتى است كه در حقيقت آن مى كند و اين مسئله با تأمل در افكار مختلفى
كه مردم در حقيقت جهان دارند بسيار روشن است، كسانى كه جهان هستى را همين جهان
مادى محسوس و انسان را نيز پديده اى صد در صد مادى (كه با دميده شدن حيات پيدا و
با مرگ نابود مى شود) مى دانند روش شان در زندگى اين است كه خواسته هاى مادى و
لذايذ چند روزه دنيوى خود را تأمين كنند و همه مساعى شان در اين راه مبذول است كه
شرايط و عوامل طبيعت را براى خود رام سازند.
و كسانى كه مانند عامه بت
پرستان جهان طبيعت را آفريده
نام کتاب : شيعه در اسلام - ط قديم نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 1 صفحه : 20