نام کتاب : شيعه در اسلام - ط جديد نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 1 صفحه : 85
به همين سبب دانشمندان
اسلامى به فكر چاره افتاده دو علم رجال و درايه را وضع كردند تا حديث درست را از
نادرست تميز دهند
ولى شيعه گذشته از اينكه
در تنقيح سند حديث مىكوشد مطابقت متن حديث را با قرآن در اعتبار آن لازم مىداند
از طريق شيعه در اخبار
زيادى[1] كه سند آنها قطعى است از پيغمبر اكرم
و ائمه اهل بيت رسيده است كه حديثى كه مخالف قرآن كريم باشد ارزشى ندارد و حديثى
را بايد معتبر شمرد كه با قرآن موافقت داشته باشد.
به موجب اين اخبار، شيعه
به احاديثى كه مخالف قرآن است عمل نمىكند و اخبارى كه[2] مخالفت و موافقت آنها معلوم نيست طبق دستور ديگرى كه از ائمه اهل
بيت رسيده بى اينكه رد كند يا قبول نمايد مسكوت عنه مىگذارد، البته در شيعه نيز
اشخاصى پيدا مىشوند كه مانند گروهى از اهل سنت به هر حديثى كه به دستشان رسد، عمل
مىكنند
روش شيعه در عمل به
حديث
حديثى كه بلا واسطه از
زبان خود پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله يا ائمه اهل بيت عليهم السلام شنيده شود
حكم قرآن كريم را دارد ولى حديثى كه با وسائط به دست ما مىرسد عمل شيعه در آن به
ترتيب زير است:
در معارف اعتقادى كه به نص
قرآن، علم و قطع لازم است به خبر متواتر يا خبرى كه شواهد قطعى به صحت آن در دست
است عمل مىشود و به غير اين دو قسم كه خبر واحد ناميده مىشود، اعتبارى نيست.