بخش دوم: تفكر مذهبى شيعه‌

معناى تفكر مذهبى‌

تفكر مذهبى، بحث و كنجكاوى را مى‌گوييم كه ماده‌اى از مواد مذهبى را كه در تعاليم آن مذهب است نتيجه بدهد چنان‌كه تفكر رياضى مثلا تفكرى را مى‌گويند كه يك نظريه رياضى را نتيجه بدهد يا يك مسئله رياضى را حل كند.

مأخذ اساسى تفكر مذهبى در اسلام‌

البته تفكر مذهبى نيز مانند ساير تفكرات، مأخذى مى‌خواهد كه مواد فكرى از آن سرچشمه بگيرد و به آن تكيه بزند چنانچه در تفكر براى حل يك مسئله رياضى يك رشته معلومات رياضى را بايد استخدام نمود كه بالاخره به عمليات فن مربوط منتهى شود. يگانه مأخذى كه دين آسمانى اسلام (از آن جهت كه به وحى آسمانى مى‌رسد) به آن اتكاء دارد همانا قرآن كريم است. قرآن كريم است كه مدرك قطعى نبوت همگانى و هميشگى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله است و محتويات آن دعوت اسلامى مى‌باشد.

البته تنها مأخذ بودن قرآن كريم مآخذ و مصادر ديگر تفكر صحيح و حجت‌هاى ديگر را الغاء نمى‌كند چنان‌كه خواهيم گفت.