روى هم رفته در كشورهاى مختلف جهان نزديك به صد ميليون شيعه زندگى مى‌كند.

انشعابات شيعه:

در اين قسمت درباره اين موضوعات بحث مى‌كنيم:

1. اصل انشعاب و انقراض برخى از شعب؛

2. زيديه؛

3. اسماعيليه و انشعابات‌شان؛

4. نزاريه، مستعليه، دروزيه و مقنعه؛

5. شيعه دوازده امامى و فرقشان با زيديه و اسماعيليه؛

6. اشاره به تاريخچه شيعه دوازده امامى.

1. اصل انشعاب‌

هر مذهبى يك رشته مسائلى- كم يا زياد- دارد كه اصول اوليه آن را تشكيل مى‌دهند و مسائلى ديگر كه در درجه دوم واقعند و اختلاف اهل مذهب در چگونگى مسائل اصلى و نوع آنها با حفظ اصل مشترك، انشعاب ناميده مى‌شود.

انشعاب در همه مذاهب و خاصه در چهار دين آسمانىِ كليمى، مسيحى، مجوسى و اسلام و حتى در شعب آنها نيز وجود دارد. مذهب شيعه در زمان سه پيشواى اول از پيشوايان اهل بيت (حضرت اميرالمؤمنين على، حسن بن على و حسين بن على عليهم السلام) هيچ‌گونه انشعابى نپذيرفت، ولى پس از شهادت امام سوم، اكثريت شيعه به امامت حضرت على بن حسين سجاد قائل شدند و اقليتى معروف به «كيسانيه» پسر سوم على عليه السلام محمد بن حنفيه را امام دانستند و معتقد شدند كه محمدبن حنفيه پيشواى چهارم و همان مهدى موعود است كه در كوه رضوى غايب شده و روزى ظاهر خواهد شد.