نام کتاب : شيعه در اسلام - ط جديد نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 1 صفحه : 138
البته اين بحث عقلى دامنه
دراز و پرسشها و پاسخهاى بسيارى به دنبال خود دارد كه از گنجايش اين كتاب بيرون
است و اين مقدار از آن بحث در اينجا به عنوان اشاره گذاشته شد و براى استقصاى بحث
به كتب فلسفى اسلامى بايد مراجعه نمود.
مرگ از نظر اسلام
در عين اينكه نظر سطحى،
مرگ انسان را نابودى وى فرض مىكند و زندگى انسان را تنها همين زندگى چند روزه كه
در ميان زايش و درگذشت محدود مىباشد، مىپندارد، اسلام مرگ را انتقال انسان از يك
مرحله زندگى به مرحله ديگرى تفسير مىنمايد. به نظر اسلام انسان زندگانى جاويدانى
دارد كه پايانى براى آن نيست و مرگ كه جدايى روح از بدن مىباشد وى را وارد مرحله
ديگرى از حيات مىكند كه كامروايى و ناكامى در آن بر پايه نيكوكارى و بدكارى در
مرحله زندگى پيش از مرگ استوار مىباشد.
پيغمبر اكرم صلى الله عليه
و آله مىفرمايد: «گمان مبريد كه با مردن نابود مىشويد بلكه از خانهاى به خانه
ديگرى منتقل مىشويد»[1].
برزخ
طبق آنچه از كتاب و سنت
استفاده مىشود انسان در فاصله ميان مرگ و رستاخيز عمومى يك زندگانى محدود و موقتى
دارد كه برزخ و واسطه ميان حيات دنيا و حيات آخرت است.[2]
انسان پس از مرگ از جهت اعتقاداتى
كه داشته و اعمال نيك و بدى كه دراين دنيا