نام کتاب : أسرار الحكم نویسنده : محقق سبزوارى جلد : 1 صفحه : 591
اگر از معمّيات باشد، نه از شطحيات، اين است حلّش، ولى خالى از سوء
ادب نيست. مثنوى
از ادب، پرنور آمد اين فلك
وز ادب، معصوم پاك آمد، ملك
[1] تطبيق عددى: اين عدد نوافل مرتبه،
انطباق دارد بر عدد حروف مقطّعه مطلقا، زيرا كه به انضمام حروف اربعه فارسيّه- كه
«پ» و «چ» و «ژ» و «گ» باشند- به بيست و هشت، حروف عدد سى و دو مىشود كه عدد شريفى
است.
و ببين كه نظام تعليم و
تأديب و سياسات و قضاى اوطار، همه به اين سى و دو حرف است، و نطق ظاهرى كه انسان،
با آن مؤثر است بر باقى حيوانات، بر اينها مىگردد، و دوتاى ديگر، يكى الف ساكن
است، ديگرى در لفظ نفس انسانى كه چون نفس رحمانى و «وجود منبسط» است و در كتابت آن
ديگرى، نقطه سيّاله راسم خطوط و نقوش و اشكال حروف كتبيّه است، چون آن سيّال كه
راسم اين همه ازمنه و آونه است.
مسألة: وقت نماز ظهر،
«زوال» است
و دانسته مىشود زوال، به
ظهور ظلّ در جانب مشرق و به ميل شمس به سوى ابروى راست، در مستقبل قبله. پس به قدر
اداى چهار ركعت، مخصوص به نماز ظهر است، و بعد مشترك است، ميانه «ظهر» و «عصر»، با
تقديم ظهر، تا بماند به مغرب، قدر اداى چهار ركعت كه آن مخصوص به عصر است.
و دانسته مىشود مغرب، به
ذهاب سرخى طرف مشرق، و مخصوص است به نماز مغرب، قدر اداى سه ركعت و بعد مشترك است،
با تقديم مغرب، تا بماند به نصف شب، قدر اداى عشاء كه آن مخصوص است به عشاء. و
انتصاف شب، دانسته مىشود با رسيدن ستارههائى كه اوّل شب، در مشرق بودهاند به
نصف آسمان، و وقت نماز صبح، طلوع فجر صادق است، تا طلوع آفتاب. اينها وقت اجزاى
صلاة است. و امّا وقت فضيلت، از براى ظهر، از زوال است، تا گرديدن سايه
[1] - «مثنوى»، دفتر 1/4- رمضانى- ج 1/ 8- نيكلسون- و ج 1/ 94- جعفرى-
نام کتاب : أسرار الحكم نویسنده : محقق سبزوارى جلد : 1 صفحه : 591