لا يَسْأَمُ الْإِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَيْرِ وَ إِنْ مَسَّهُ
الشَّرُّفَيَؤُسٌقَنُوطٌفصلت:
49. يؤس
و قنوط هر دو بيك معنىاند يعنى انسان از طلب خير خسته نميشود و اگر ضررى باو رسد
بسيار نااميد و مأيوس است.
يبس:
(بضمّ و فتح اوّل) خشكيدن.
و آن اين است كه چيزىتر بوده سپس بخشكد.وَ لا رَطْبٍ وَ لايابِسٍإِلَّا فِي كِتابٍ
مُبِينٍانعام:
59. هيچ تر و خشكى نيست يا هيچ تر و خشكى بزمين نميافتد مگر آنكه در كتابى آشكار
است رجوع شود به «رطب».
وَ لَقَدْ أَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي
فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقاً فِي الْبَحْرِيَبَساًطه: 77. يبس (بر وزن فرس) مكانى
است كه در آن آب بوده و خشك شده باشد. يعنى بموسى وحى كرديم كه بندگان مرا شب
هنگام از مصر خارج كن و راه خشكى در دريا براى آنها بزن.
وَ سَبْعَ سُنْبُلاتٍ خُضْرٍ وَ أُخَرَيابِساتٍيوسف: 43. و هفت سنبله سبز و بقيه
خشك.
يتم:يتم
آنست كه پدر كودكى قبل از بلوغ او بميرد و در سائر حيوانات آنست كه مادرش بميرد
(مجمع و مفردات) پس يتيم در انسان بمعنى پدر مرده (البته قبل از بلوغ كودك) و در
غير انسان بمعنى مادر مرده است.
وَ لا تَقْرَبُوا مالَالْيَتِيمِإِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُانعام: 152. بمال يتيم نزديك نشويد
مگر به بهترين طريق.
جمع آن در قرآن مجيد يتامى استوَ آتَى الْمالَ عَلى
حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبى وَالْيَتامىوَ الْمَساكِينَبقره:
177. در
آيهوَ
آتُواالْيَتامىأَمْوالَهُمْ ...نساء: 2. باعتبار ما كان يتامى
اطلاق شده و گر نه تا يتيم است مال باو داده نميشود و پس از بلوغ باو يتيم گفته
نميشود.
خوردن مال يتيم از گناهان كبيره است و بر آن وعده آتش داده شده:
إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَالْيَتامىظُلْماً إِنَّما
يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراًنساء: 10. آنانكه اموال يتيمان را
بظلم ميخورند فقط