حرارت ده و نور افشان قرار داديم رجوع شود به «سمو- سماء» راجع به هفت آسمان. اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است. راغب گويد: وهج حصول نور و حرارت است از آتش و آن با وهّاج بودن آفتاب كاملا درست است.

وهن‌: ضعف. ناتوانى. فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ آل عمران:

146. راغب ميگويد: وهن ضعف است در خلقت يا در اخلاق. ظاهرا مراد از آيه ضعف روحى است يعنى در مقابل بلائى كه در راه خدا رسيد روحيّه خود را نباختند ايضا در آيه‌ وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ‌ آل عمران: 139. ولى در آيه‌ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّي‌ مريم: 3. وَ إِنَ‌ أَوْهَنَ‌ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوتِ‌ عنكبوت: 41. مراد ضعف خلقتى است.

ذلِكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ‌ مُوهِنُ‌ كَيْدِ الْكافِرِينَ‌ انفال: 18. مطلب آنست و خدا تضعيف كننده حيله كافران است.

وهى‌: وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ حاقّه: 16. وهى بمعنى شكافته شدن و بى‌قوام و ضعيف شدن در اثر انشقاق است يعنى آسمان ميشكافد و آن در روز قيامت سست و بى‌صلابت است. اين لفظ تنها يكبار در قرآن مجيد آمده است.

ويكانّ: وَ أَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ‌ وَيْكَأَنَ‌ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ يَقْدِرُ لَوْ لا أَنْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنا لَخَسَفَ بِنا وَيْكَأَنَّهُ‌ لا يُفْلِحُ الْكافِرُونَ‌ قصص: 82. گفته‌اند «وى» كلمه ندامت است و نيز كلمه تعجّب ميباشد.

قارون ادّعا ميكرد كه ثروت او در اثر لياقت و علم اوست و ربطى (نعوذ باللّه) بخدا ندارد و در مقابل ناصحان ميگفت: إِنَّما أُوتِيتُهُ عَلى‌ عِلْمٍ عِنْدِي‌.

عده‌اى از نادانان او را در اين سخن تصديق كرده بودند و چون قارون و خانه‌اش در زمين فرو رفت آنها بخود آمده و از فريب خوردگى‌