16. وليج
و وليجة بمعنى داخل شونده است. مراد از آن كسى است كه از خود انسان نيست ولى آنرا
محرم اسرار خويش قرار داده است گويند:
«فلانوَلِيجَةٌفى القوم» و اين در صورتى است كه
از قوم نيست بلكه لاحق شده است يعنى: جز خدا و رسول و مؤمنان محرم اسرار و مشاورى
نگرفتند.
قرآن با صداى بلند ميگويد: غير مسلمان نبايد محرم اسرار و مستشار
مسلمانان باشد و در آيه ديگر آمده:
لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ لا يَأْلُونَكُمْ خَبالًاآل عمران: 118. يكى از بدبختىهاى
جامعه مسلمين آنست كه زعماى آنها هر يك آلت دست يكى از دول مقتدر و نامسلمان روى
زمين شده و تمام كارها را برأى و صلاحديد و مشورت آنان انجام ميدهند.
ولد:فرزند
خواه فرزند انسان باشد و يا غير آن بر مذكر و مؤنّث، تثنيه و جمع اطلاق ميشود و بر
وزن (فرس، فلس، قفل، جسر) خوانده ميشود. ولى در قرآن مجيد فقط وزن اوّل بكار رفته
است. ولد بر وزن قفل جمع ولد نيز آيد چنانكه جوهرى گفته است.
خدايا چطور فرزندى خواهم داشت حال آنكه كسى بمن دست نزده است.
وِلَادَت: ولاد و مولد (بكسر لام) مصدراند بمعنى زائيدن.أَلا إِنَّهُمْ مِنْ
إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ.وَلَدَاللَّهُ وَ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَصافات: 151 و 152. بدان آنها از
روى باطل ميگويند: خدا فرزند زائيده و حقّا كه آنها دروغگويانند.
والد پدر حقيقى و والده مادر حقيقى كه انسان از آندو بوجود آمده است
بخلاف اب و امّ كه اعماندوَ اخْشَوْا يَوْماً لا يَجْزِيوالِدٌعَنْوَلَدِهِلقمان: