قيامت مى‌يابيد.

أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِما فِي صُحُفِ مُوسى‌ وَ إِبْراهِيمَ الَّذِي‌ وَفَّى‌ نجم: 36 و 37.

آيا با خبر نشده بآنچه در نامه‌هاى موسى و ابراهيم است؟ ابراهيمى كه آنچه از حق خدا در عهده‌اش بود بطور تمام ادا كرد ظاهرا اشاره بآيه‌ وَ إِذِ ابْتَلى‌ إِبْراهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ...

بقره: 124. ميباشد كه در باره آنحضرت «أتمّهنّ» آمده است.

تَوَفِّي‌: از باب تفعّل بمعنى اخذ بطور تمام و كمال است «التَّوَفِّي‌:

اخذ الشّى‌ء على التّمام» توفّى و استيفاء هر دو بيك معنى‌اند. از اينجا است كه بمرگ وفات گفته شده كه انسان از طرف خدا بكلّى اخذ شده و از بين ميرود فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّى‌ يَتَوَفَّاهُنَ‌ الْمَوْتُ ... نساء: 15. آنها را در خانه‌ها نگاه داريد تا مرگ آنها را بگيرد و بميرند.

فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي‌ كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ‌ مائده: 117. چون مرا بميراندى خودت مراقب آنها بودى.

وَ هُوَ الَّذِي‌ يَتَوَفَّاكُمْ‌ بِاللَّيْلِ وَ يَعْلَمُ ما جَرَحْتُمْ بِالنَّهارِ ... انعام: 60. در اين آيه مانند آيه 42. سوره زمر بخوابيدن توفّى اطلاق شده است زيرا انسان در خواب رفتن از طرف خدا گرفته ميشود و فهم و درك او مانند يكمرده از بين ميرود يعنى خدا همان است كه شما را در شب ميميراند و بخواب ميبرد و در روز آنچه كرده‌ايد ميداند.

الَّذِينَ إِذَا اكْتالُوا عَلَى النَّاسِ‌ يَسْتَوْفُونَ‌ مطففين: 2. آنانكه چون از مردم پيمانه ميگيرند تمام ميگيرند.

وقب‌: وقوب بمعنى دخول است.

وقب (بر وزن فلس) و وقبة گودالى است در سنگ كه در آن آب جمع ميشود طبرسى فرموده علت اين تسميه آنست كه در وقب داخل شوند. در نهج البلاغه خطبه 48. فرموده:

«الْحَمْدُ- لِلَّهِ كُلَّمَا وَقَبَ لَيْلٌ وَ غَسَقَ».

ستايش خدا را هر وقت كه شبى آيد و ظلمتش شديد گردد.