ايضا فَأَوْجَسَ‌ مِنْهُمْ خِيفَةً قالُوا لا تَخَفْ‌ ذاريات: 28. همين طور در سوره هود: 70 در نهج البلاغه خطبه 4 فرموده:

«لَمْ‌ يُوجِسْ‌ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلَامُ خِيفَةً عَلَى نَفْسِهِ، أَشْفَقَ مِنْ غَلَبَةِ الْجُهَّالِ وَ دُوَلِ الضَّلَالِ».

موسى راجع بخودش نترسيد بلكه از غلبه نادانان و حكومت گمراهان ترسيد كه جاى حق را بگيرند و جهّال از سحر ساحران فريب خورند.

وجف: وجف و وجوف بمعنى اضطراب آيد «وَجَفَ‌ الشّى‌ء:

اضطراب» قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ واجِفَةٌ نازعات: 8. دلهائى در آنروز مضطرب و لرزانند. ايضا بمعنى سرعت سير و دويدن شتر و اسب است در مصباح آمده: وَجَفَ‌ الفرس و البعير وَجِيفاً:

عدا» راغب ميگويد: وجيف سرعت سير شتر است.

إِيجَاف‌: تاختن شتر و اسب «أَوْجَفْتُ‌ البعير: اسرعته» شتر را بسرعت راه بردم‌ وَ ما أَفاءَ اللَّهُ عَلى‌ رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَما أَوْجَفْتُمْ‌ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَ لا رِكابٍ‌ حشر: 6. آنچيزها كه خدا از آنها عايد پيغمبرش كرد شما اسبى و شترى بر آن نتاختيد. مشروح آيه در «فى‌ء» گذشت.

وجل‌: (بر وزن فرس) قالُوا لا تَوْجَلْ‌ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِيمٍ‌ حجر:

53. گفتند: نترس ما بتو پسر دانائى را مژده ميدهيم كه متولّد خواهد شد طبرسى فرموده: وجل، فزع، خوف، يك چيزاند.

وَجِل‌: (بفتح واو و كسر جيم) ترسان و خائف‌ وَ قُلُوبُهُمْ‌ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلى‌ رَبِّهِمْ راجِعُونَ‌ مؤمنون: 60. و دلهايشان ترسان است كه آنها بسوى پروردگارشان بر ميگردند قالَ إِنَّا مِنْكُمْ‌ وَجِلُونَ‌ حجر: 52. گفت ما از شما ترسانيم.

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ‌ وَجِلَتْ‌ قُلُوبُهُمْ ... انفال: 2.

ظاهرا اين خوف مثل خشيت در اثر تعظيم خداست راغب وجل را احساس خوف گفته و آن در اين آيه بهتر تطبيق ميشود. يعنى: اهل ايمان آنها- اند كه چون خدا ياد شود دلهاى آنان‌