شده كه نور هدايت و ايمان آنرا منوّر و روشن كرده است. و اللّه
العالم. تابش نور ايمان در وهله اوّل وجود مؤمن و در وهله ثانى جهان اطراف مؤمن را
روشن ميكند.
در توحيد صدوق عليه الرحمه باب 15. فرموده: از امام صادق عليه
السّلام روايت شده كه ازاللَّهُنُورُالسَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُنُورِهِكَمِشْكاةٍ فِيها
مِصْباحٌسؤال
شد فرمودند:
بنظر ميايد: جواب امام عليه السّلام فقط راجع بهمَثَلُ نُورِهِ ...است و اهل بيت عليهم السّلام از
لحاظ واسطه هدايت بودن مصداقمَثَلُ نُورِهِ ...اند.
ناس:جماعت
مردم. در مجمع گفته: ناس و بشر و انس نظير هماند، و اصل النّاس أناس است از انس
در اثر دخول الف و لام تعريف همزه از آن ساقط شده و لام تعريف در نون ادغام شده
است. در اقرب الموارد گويد: بقولى الناس براى جمع وضع شده مثل رهط و قوم، واحد آن
انسان است از غير لفظش.
8. از
مردم كسى است كه گويد بخدا و روز قيامت ايمان آورديم حال آنكه مؤمن نيستند.
در آياتى نظيروَ إِذا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَما آمَنَالنَّاسُبقره: 13.أَمْ يَحْسُدُونَالنَّاسَعَلى ما آتاهُمُ اللَّهُ
مِنْ فَضْلِهِنساء: 54. ظاهرا انسانهاى فاضل و بتمام معنى انسان، مراد است.
راغب ميگويد: گاهى از الناس بطور مجاز فضلاء مقصود است نه عموم مردم
و آن در صورتى است كه معناى انسانيت و اخلاق حميده مقصود باشد. لفظ «الناس» بنا بر نقل المعجم المفهرس دويست و چهل و يك بار