بيشتر در قرآن مجيد نيامده است.

نهج‌: لِكُلٍّ جَعَلْنا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهاجاً مائده: 48. نهج (بر وزن فلس) و منهاج بمعنى طريق واضح (راه آشكار) است آنرا طريق مستقيم نيز گفته‌اند يعنى: براى هر يك از شما امّتها شريعت و طريقى واضح قرار داديم تفصيل آيه در «شرع» ديده شود منهاج فقط يكبار در كلام اللّه آمده است.

نهر: (بر وزن فلس) بمعنى زجر و راندن آيد راغب شدّت را در آن قيد كرده است‌ فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلا تَقْهَرْ. وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ ضحى: 9 و 10.

به يتيم ستم نكن وسائل نران و ردّ نكن طبرسى فرموده نهر و انتهار آن است كه بر سائل صيحه بزنى از انس بن مالك روايت شده كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرموده:

«إِذَا أَتَاكَ سَائِلٌ عَلَى فَرَسٍ بَاسِطٌ كَفَّيْهِ فَقَدْ وَجَبَ لَهُ الْحَقُّ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ».

فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلًا كَرِيماً اسراء: 23.

بپدر و مادر افّ نگو و آنها را زجر نكن و صيحه نزن و با آنها با احترام سخن گو.

نَهَار: روز. آن در شرع از طلوع فجر تا غروب آفتاب است‌ وَ لَهُ ما سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ‌ انعام: 13. وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ‌ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ‌ هود: 114.

اين لفظ پنجاه و هفت بار در قرآن مجيد آمده است. نهار و نهر (بر وزن فرس) در اصل بمعنى اتساع است روز را از آن نهار گفته‌اند كه نور در آن انبساط و وسعت مييابد.

أَنْهَار: جمع نهر (بر وزن فلس و فرس) وزن دوّم افصح و مطابق قرآن مجيد است.

طبرسى و راغب آنرا رود معنى كرده‌اند نه آب جارى عبارت مجمع چنين است: «النَّهْرُ: المجرى الواسع من مجارى الماء» و راغب گويد:

«النَّهَرُ مجرى الماء الفائض» در قاموس گويد «النَّهَرُ مجرى الماء».

ولى در مصباح و اقرب الموارد