ميدادند و در مقابل آنچه در گذشته كرده بودند و همچنين موعظه‌اى گردانديم متقيان را.

وَ اللَّهُ أَشَدُّ بَأْساً وَ أَشَدُّ تَنْكِيلًا نساء: 84. تنكيل مبالغه در نكال است يعنى خدا در سختگيرى محكمتر و در عقوبت محكمتر است.

نمارق: وَ نَمارِقُ‌ مَصْفُوفَةٌ. وَ زَرابِيُّ مَبْثُوثَةٌ غاشيه: 15 و 16. نمرق و نمرقه بمعنى وساده و پشتى است در مصباح گفته: «النُّمْرُقْ‌: الوسادة» جمع آن نمارق است يعنى در بهشت پشتى‌هائى است رديف هم و فرشهائى است گسترده، نمارق نكره است نميشود مثل پشتى‌هاى دنيا باشد.

در نهج البلاغه حكمت 109. فرموده:

«نَحْنُ‌ النُّمْرُقَةُ الْوُسْطَى بِهَا يَلْحَقُ التَّالِي وَ إِلَيْهَا يَرْجِعُ الْغَالِي».

يعنى ما پشتى وسط هستيم آينده بآن ملحق ميشود و غلوّ كننده بآن بر ميگردد.

محمد عبده در تفسير اين كلام گويد:

همانطور كه به پشتى براى راحتى و آرامش تكيه ميكنند اهل بيت (عليهم السّلام) نيز مانند وساده‌اند كه مردم در امور دين بآنها استناد كنند و وسطى‌اند يعنى معتدل و حدّ وسطاند كه قاصر بآنها لاحق شده و متجاوز بآنها بر ميگردد، نمارق فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است.

نمل‌: مورچه. در اقرب الموارد گويد: نمله بمذكّر و مؤنّث گفته ميشود وَ حُشِرَ لِسُلَيْمانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُونَ. حَتَّى إِذا أَتَوْا عَلى‌ وادِ النَّمْلِ‌ قالَتْ‌ نَمْلَةٌ يا أَيُّهَا النَّمْلُ‌ ادْخُلُوا مَساكِنَكُمْ لا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمانُ وَ جُنُودُهُ وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ. فَتَبَسَّمَ ضاحِكاً مِنْ قَوْلِها ...

نمل: 17- 19 يعنى براى سليمان لشكريانش از جنّ و انس و پرندگان جمع شدند و آنها را از تفرّق منع ميكردند. تا چون به بيابان مورچگان آمدند مورچه‌اى گفت: اى جماعت مورچگان بلانه‌هاى خود وارد شويد تا سليمان و لشكريانش شما را پامال نكنند آنها توجّهى بشما ندارند سليمان از شنيدن كلام مورچه بتعجب شد