لَا رَبَّ لَهَا وَ لَهُ صَوَافِي الْمُلُوكِ مَا كَانَ فِي أَيْدِيهِمْ مِنْ غَيْرِ وَجْهِ غَصْبٍ لِأَنَّ الْغَصْبَ كُلَّهُ مَرْدُودٌ، وَ هُوَ وَارِثُ مَنْ لَا وَارِثَ لَهُ يَعُولُ مَنْ لَا حِيلَةَ لَهُ ...».

بهر حال صريح آيه‌ يَسْئَلُونَكَ عَنِ‌ الْأَنْفالِ‌ قُلِ‌ الْأَنْفالُ‌ لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ‌ آنست كه انفال اعمّ از غنائم جنگى و غيره همه مال خدا و رسول است و در حكم اوّلى كسى را بر آنها حقّى نيست مگر آنكه خدا و رسول بدهند و چون در سوره انفال مقدارى از آيات جنگ معروف «بدر» ذكر شده و در آيه 41 وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبى‌ وَ الْيَتامى‌ وَ الْمَساكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ ...

آمده، روشن ميشود كه مراد از انفال در يَسْئَلُونَكَ عَنِ‌ الْأَنْفالِ‌ غنائم جنگ بدر و الف و لام آن براى عهد است و امام زين العابدين و امام باقر و امام صادق عليهم السّلام و نيز ابن مسعود آنرا يَسْئَلُونَكَ الْأَنْفالَ بدون «عن» خوانده‌اند، اين نيز مؤيّد مطلب فوق است.

ولى الف و لام در قُلِ‌ الْأَنْفالُ‌ لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ‌ براى استغراق است يعنى از تو از انفال (غنائم) جنگ بدر ميپرسند بگو: تمامى انفال (اعم از غنائم و غيره) مال خدا و رسول است.

مانعى ندارد كه غنائم جنگى بحكم اوّلى مال خدا و رسول باشد ولى بحكم آيه‌ وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ‌ پنج يك آن كنار شده بقيّه بمجاهدين داده شود.

در خاتمه بايد دانست فى‌ء رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله نيز از انفال است و قسمت دوّم از انفاليكه نقل كرديم ميباشد در «فى‌ء» آيات و محل مصرف آن بررسى شده و براى تمام مطلب بايد بآنجا رجوع شود.

نفى: أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ‌ مائده:

33. مراد از نفى در آيه نفى بلد و تبعيد است و آن يكى از مجازاتهاى محارب (سارق مسلّح) است كه در «حرب» بررسى شده است يعنى: يا دستها