1- مردان بطور كلّى بر زنان قيّم و سرپرست‌اند و از جمله شوهران براى زنان خويش.

2- علت اين امر يكى برترى وجود مرد است نسبت بزنان در باره اداره امور و سرپرستى. اين حقيقت مسلّم است كه مرد از حيث تفكّر و تدبّر و اداره امور و تحمّل كارهاى سخت بزن برترى دارد چنانكه زن از حيث عاطفه و ترحّم برتر از مرد است، اين تفاوت ذاتى وظائف زن و مرد را نيز متفاوت كرده است لذا «الرِّجالُ‌ قَوَّامُونَ‌ عَلَى النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللَّهُ».

3- ديگرى مسؤليت مرد است نسبت بمهريّه و بتأمين مخارج زن كه زن از اين جهت مسؤليّتى ندارد «وَ بِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ».

مُقام بضمّ ميم و فتح آن مصدر ميمى است بمعنى اقامه و نيز اسم زمان و مكان است ايضا مقام بفتح اول محل ايستادن است در آيه‌ فِيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ‌ مَقامُ‌ إِبْراهِيمَ‌ آل عمران: 97. مقام موضع ايستادن است و آن سنگى است كه اثر قدمهاى ابراهيم عليه السّلام در آن است و در آيه‌ وَ اتَّخِذُوا مِنْ‌ مَقامِ‌ إِبْراهِيمَ مُصَلًّى‌ بقره: 125.

ظاهرا مراد نماز طواف در كنار مقام آنحضرت است و از جمله‌ وَ اتَّخِذُوا ...

بنظر ميايد كه بايد آنجا را محل نماز انتخاب كرد و آن بنماز طواف منطبق ميشود. در شعر ابو طالب عليه السّلام راجع بمقام ابراهيم عليه السّلام چنين آمده:

«و موطئى ابراهيم فى الصخر

رطبة على قدميه حافيا غير ناعل».

عياشى در تفسير از ابى الصباح نقل كرده از حضرت صادق عليه السّلام سؤال شد از مرديكه فراموش كرده نماز طواف حجّ يا عمره را در مقام ابراهيم بخواند فرمود:

«إِنْ كَانَ بِالْبَلَدِ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ عِنْدَ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ فَإِنَّ اللَّهَ يَقُولُ‌ وَ اتَّخِذُوا مِنْ‌ مَقامِ‌ إِبْراهِيمَ مُصَلًّى‌ وَ إِنْ كَانَ قَدِ ارْتَحَلَ وَ صَارَ فَلَا آمُرُهُ أَنْ يَرْجِعَ».

از اينگونه اخبار زياد است.

مراد از مقام در آيات‌ وَ كُنُوزٍ