كه كنز و زراندوزى حرام و انفاق فى سبيل اللّه لازم است و سرمايه
دارى بشكل منفور امروز كه اكثريت محروم و اقليّتى بىفايده كامران باشند و نيز
بانكدارى در اسلام ممنوع است ولى كمّ و كيف پياده كردن آن بعهده حكومت اسلامى است.
نظرى بروايات
1- در مجمع ذيل آيه فوق از على عليه السّلام نقل شده: اضافه از چهار
هزار (درهم) كنز است خواه زكاتش داده شود يا نه و كمتر از آن نفقه و خرج خود انسان
است
مضمون اين سه حديث آنست كه مرد كامل لازم است مازاد خويش را در راه
خدا و تأمين مردم انفاق كند همينقدر كه احساس كرد بيشتر از هزينه خويش در آمد دارد
بفكر زر اندوزى نيافتد بلكه غرضش آن باشد كه مقدارى از حوائج عموم را در راه رضاى
خدا برطرف نمايد.
طبرسى در ذيل آيه فرمايد: اكثر مفسران بر آنند كه مراد از «وَالَّذِينَيَكْنِزُونَ»مانعان
زكوة از اين امّتاند ولى بهتر آنست كه بر عموم حمل شود.
ايضا گويد: از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله منقول است كه فرمود:
هر ماليكه زكوتش داده نشود كنز است هر چند آشكار باشد و هر ماليكه زكوتش داده شود
كنز نيست هر چند در زمين مدفون باشد.
اين روايت در وسائل از امالى شيخ از حضرت رضا از پدرانش از رسول خدا
صلوات اللّه عليهم نقل شده