گوئيم: ظهور آيات بقدرى بر خلاف اين سخن است كه هيچ دانشمندى
نميتواند بآن صحّه گذارد.
اگر گويند: چه مانعى دارد كه آيات شامل همه باشند اعم از قاصر و
مقصّر، و يك نفر غير مسلمان با دانستن اسلام و تمام شدن حجّت ميتواند در دين خويش
باقى بماند و عمل كند. بعبارت ديگر مردم در قبول هر يك از اديان آسمانى مختارند
فقط بايد ايمان و عمل داشته باشند آنهم مطابق هر دين كه باشد مانعى ندارد.
بمضمون آيات فوق بايد بهمه پيامبران ايمان آورد و هر كه بگويد:
بفلان پيامبر ايمان دارم و بفلان نه اين شخص حقا كافر است و بضرورت
اسلام و قرآن انسان پس از اتمام حجّت جز بشريعت قرآن نميتواند عمل كند براى نمونه
بآيات 157 و 158 سوره اعراف رجوع شود.
تجسم عمل
آيات بسيارى هست كه حكايت از تجسّم عمل ميكند و اينكه اعمال اعمّ از
خوب و بد در روز قيامت مجسّم و مرئى خواهند بود از قبيليَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ
النَّاسُ أَشْتاتاً لِيُرَوْاأَعْمالَهُمْ. فَمَنْيَعْمَلْمِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ. وَ مَنْيَعْمَلْمِثْقالَ ذَرَّةٍ
شَرًّا يَرَهُ.
زلزله: 6- 8. در اين آيات اعمال و خير و شرّ سه بار مفعول رؤيت واقع
شدهاند و مرئى و مجسّم بودن اعمال منطوق صريح آنها است.