حضرت رضا عليه السّلام نقل شده:

«فَثَمَ‌ عَمَدٌ وَ لَكِنْ لَا تُرَى».

در آنجا ستونهائى هست و ليكن ديده نميشوند.

ظاهرا مراد از آيه احتمال اول است و آن در اثبات قدرت خدا قويتر است. يعنى: مى‌بينيد كه آسمانها را بى‌ستون بالا برده. و اين با روايت فوق منافى نيست زيرا روايت ناظر بنامرئيهاست گرچه احتمال دوم را تأييد ميكند.

إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ. فِي‌ عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ همزه: 8 و 9. آتش بر آنها بسته شده در ستونهاى كشيده. رجوع شود.

به «وصد».

عمر: عمارة بمعنى آباد كردن است‌ أَ جَعَلْتُمْ سِقايَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ توبه: 19.

وَ أَثارُوا الْأَرْضَ وَ عَمَرُوها أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوها روم: 9. زمين را زير رو و آباد كردند بيش از آنچه اينها آباد كردند. عمر (بر وزن عنق و فلس) دوران زندگى و مدت آبادى بدن بوسيله حيات و روح است. وَ مِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلى‌ أَرْذَلِ‌ الْعُمُرِ نحل: 70. عمر در آيه بر وزن (عُنُق) است و در آيه‌ لَعَمْرُكَ‌ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ‌ حجر: 72. بر وزن (فلس) است طبرسى و راغب گويند: هر دو وزن بيك معنى است ولى قسم مخصوص بوزن (فلس) است. علت آن اخفّ بودن فتح ميباشد.

در تمام قرآن فقط در اين آيه بعمر حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله سوگند ياد شده ابن عباس گويد: خدا احدى را گراميتر بخود از محمد صلّى اللّه عليه و آله نيافريده و نشنيدم خدا بزندگى كسى قسم بخورد جز بحيات آنحضرت.

تعمير: اعطاء زندگى. أَ وَ لَمْ‌ نُعَمِّرْكُمْ‌ ما يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ فاطر: 37. آيا زندگى نداديم بشما آيا زنده نگاه نداشتيم شما را مدتيكه‌