طبرسى ذيل آيه 140 از آل عمرانوَلِيَعْلَمَاللَّهُ الَّذِينَ
آمَنُوا ...فرموده خدا قبل از اظهار ميداند كه آنها از حيث ايمان متمايز ميشوند
و پس از اظهار ميداند كه متمايزاند پس تغيير در معلوم است نه در علم. و بقولى معنى
آنست: تا خدا معلوم را ظاهر سازد. در الميزان ذيللِنَعْلَمَأَيُّ
الْحِزْبَيْنِفرموده: مراد علم فعلى است و آن ظهور شىء و حضورش بوجود خاصّ نزد
خداست، علم بدين معنى در قرآن زياد است مثلوَلِيَعْلَمَاللَّهُ مَنْ
يَنْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَيْبِحديد: 25.لِيَعْلَمَأَنْ قَدْ
أَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْجنّ: 28.
على هذا همه آيات كه در اين سياقاند مراد از علم در آنها اظهار است.
علم گاهى بمعنى دليل و حجّت آيد مثلقالُوا اتَّخَذَ
اللَّهُ وَلَداً. ما لَهُمْ بِهِ مِنْعِلْمٍوَ لا لِآبائِهِمْكهف: 4 و 5.
يعنى دليلى باين گفته ندارندوَ مِنَ النَّاسِ
مَنْ يُجادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِعِلْمٍحج: 3. يعنى بغير دليل مجادله
ميكندوَ إِنْ جاهَداكَ عَلى أَنْ تُشْرِكَ بِي ما لَيْسَ لَكَ بِهِعِلْمٌفَلا تُطِعْهُمالقمان: 15.
دليل اينكه علم در اين آيات بمعنى دليل و برهان است اولا لسان خود
آيات است كه علم بمعنى دانستن جور در نميايد. ثانيا لفظ سلطان است كه در نظير اين
آيات آمده است مثلقالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً ...إِنْ عِنْدَكُمْ مِنْ سُلْطانٍ بِهذايونس: 68. يعنى دليلى بر اين
گفته نداريد.
وَ إِنَّهُلَعِلْمٌلِلسَّاعَةِ فَلا تَمْتَرُنَّ بِها وَ اتَّبِعُونِ ...زخرف: 61. ضميرإِنَّهُراجع بعيسى عليه السّلام است
در معنى آيه گفتهاند: چون آنحضرت بدون پدر بدنيا آمده اين نشانه آنست كه در
آفريده شدن روز قيامت احتياجى بوجود پدر نيست و انسان از زمين كه بحكم مادر است مىرويد
على هذا وجود عيسى يكى از نشانهها و شواهد