آيات قبلى و بعدى كه در باره جهاد است آنرا تأييد نميكند.
بهر حال: آيه اهميّت و لزوم كوچ براى فرا گرفتن علم از حوزههاى علميّه
را روشن ميكند و در آخر قيد ميكند كه اين تفقّه و فرا گرفتن علم براى آنست كه پس
از برگشتن مردم را انذار كنند و از مخالفت امر خدا بر حذر دارند.
فكر:
(بفتح و كسر اول) انديشه.
تأمل. بعبارت ديگر فكر اعمال نظر و تدبّر است براى بدست آوردن
واقعيات و عبرتهاى و غيره در قاموس گفته: «الْفِكْرُ: اعمال النّظر فى الشّىء» در
مصباح فيومى آمده: «الْفِكْرُتردّد القلب بالنّظر و التّردد لطلب المعانى».
184. يعنى اگر در گفتهها و اعمال پيغمبر كه مدتى با آنها رفيق و در يك
محيط بوده، فكر و اعمال نظر كنند ميدانند كه او ديوانه نيست بلكه انذار كننده
آشكار است. قرآن مجيد بتفكّر و تدبّر بسيار اهميّت داده و بسيارى از آيات براى
ايجاد تفكّر نازل شده استوَيَتَفَكَّرُونَفِي خَلْقِ
السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلًاآل عمران: 191.
فك:جدا كردن. «فَكَالشىءفَكّاًفصله و آبان بعضه عن بعض» فك رهن خلاص كردن آن و فكّ رقبه آزاد كردن
بنده است.وَ ما أَدْراكَ مَا الْعَقَبَةُ.فَكُرَقَبَةٍبلد: 12 و 13. چه ميدانى
گردنه چيست، آزاد كردن بندهاى است. عتق را از آن فكّ گويند كه آزاد كننده است و
ميان بنده و ملكيّت جدائى ميافكند.