طبرسى ذيل آيه 171 آل عمران فرموده: فضل و نعمت دو لفظ است بيك معنى.
بعد ميگويد در باره تكرار آن در آيه دو وجه گفتهاند يكى آنكه نعمت مقابل طاعت است
و فضل زايد بر آن و ديگرى آنكه تكرار آن براى تأكيد و تمكين معنى در نفس و مبالغه
است. نگارنده نيز ترجيح ميدهم كه هر دو بيك معنى باشند گر چه در آيه دو مصداق
دارند.
تفضيل انبياء عليهم السلام
بصراحت قرآن انبياء عليهم السلام از لحاظ فضيلت يكسان نيستند، بعضى
بر بعضى مزيّت دارند.تِلْكَ الرُّسُلُفَضَّلْنابَعْضَهُمْ عَلى
بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ وَ آتَيْنا
عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ...بقره: 253.
از اين آيه سه مطلب روشن ميشود.
اول اينكه: پيامبران بعضى از بعضى افضلاند و اين تفضيل از جانب
خداست كه فرموده
«فَضَّلْنا»عين همين كلمه در آيه بعدى نيز خواهد آمد.
دوم اينكه: سبب تفضيل سخن گفتن خدا و تأييد با روح القدس و اعطاء
معجزات است كه آيه در صدد بيان اسباب تفضيل است.
سوم اينكه: علت افضليت عيسى عليه السّلام معجزات و تأييد با روح
القدس بوده است.