responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : قاموس قرآن نویسنده : قرشی، سید علی اکبر    جلد : 5  صفحه : 18

بقره: 255. مراد از آن قهرا عظمت واقعى و معنوى است نه مثل عظمت جسم. عظيم را عظيم الشأن و پادشاه معنى كرده‌اند ولى ظهور كلمه در عظمت معنوى است. مثل محيط و قادر بودن.

اين كلمه در قرآن مجيد شش بار وصف ذات بارى تعالى آمده است يكى آيه فوق ايضا وَ هُوَ الْعَلِيُ‌ الْعَظِيمُ‌ شورى: 4. إِنَّهُ كانَ لا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ‌ الْعَظِيمِ‌ حاقه: 33. فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ‌ الْعَظِيمِ‌ واقعة: 74 و 96. و حاقه: 52.

ايضا در وصف افعال خدا آمده است مثل‌ ذُو الْفَضْلِ‌ الْعَظِيمِ‌.

همچنين در وصف: عذاب، اجر فوز، عرش، كرب، كيد زنان و غيره بكار رفته است.

عفريت: قالَ‌ عِفْرِيتٌ‌ مِنَ الْجِنِّ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَنْ تَقُومَ مِنْ مَقامِكَ‌ نمل: 39. در قاموس و اقرب الموارد گفته: «الْعِفْريتُ‌: النَّافِذُ فِى الْأَمْرِ الْمُبَالِغُ فِيهِ مِنْ دَهاءٍ- وَ الْخَبِيثُ الْمُنْكَرُ» در اقرب گفته: گويند «رَجُلٌ‌ عِفْريتٌ‌ وَ أَسَدٌ عِفْريتٌ‌» يعنى مرد قوى و شير قوى. در مجمع فرموده: أَصْل‌ عفريت‌ از عفر بمعنى تراب است كه او حريف خويش را بخاك مياندازد.

على هذا بهتر است عفريت را در آيه قوى و زيرك معنى كنيم يعنى زيرك پر زورى از جنيّان گفت: من تخت ملكه را پيش از آنكه از جاى برخيزى برايت مياورم و آنچه امثال راغب آنرا «العارم الخبيث» (موذى پست) معنى كرده‌اند مناسب نيست.

از نهايه ابن اثير روشن ميشود كه تاء عفريت زائد و اصل آن عفرى و آن بمعنى قوى و زيرك است و در نامه ابو موسى آمده:

«غَشِيَهُمْ يَوْمَ بَدْرٍ لَيْثاً عِفْرِيّاً».

روز بدر در حاليكه مثل شير قوى و زيرك بود بر سر كفار آمد ظاهرا ابو موسى اين كلمه را در مدح على عليه السّلام گفته است. رجوع شود به «نهايه».

عفف: عفّت بمعنى مناعت است در شرح آن گفته‌اند: حالت نفسانى در شرح آن گفته‌اند: حالت نفسانى است كه از غلبه شهوت باز دارد پس‌

نام کتاب : قاموس قرآن نویسنده : قرشی، سید علی اکبر    جلد : 5  صفحه : 18
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست