است. و بتصريح همه او ابو بكر بود.

جمله‌ «لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا» دلالت بر اضطراب او دارد كه آنحضرت براى رفع اضطراب وى چنين فرموده است. ضمائر: «نصره- اخرجه- عليه- ايّده» همه راجع بحضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و نزول سكينه نيز راجع بآنحضرت است و اگر جمله‌ «إِنَّ اللَّهَ مَعَنا» و در غار بودن مدحى براى ابو بكر باشد، انكار غدير خمّ و ناديده گرفتن وصيّت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و امثال آن خطّ بطلانى است بر همه گذشته‌ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ لا تُبْطِلُوا أَعْمالَكُمْ‌ محمد: 33.

غور: فرو رفتن «غَارَ الْمَاءُ غَوْراً:

دَخَلَ فِي الْأَرْضِ وَ سَفَلَ فِيهَا» يعنى آب در زمين فرو رفت‌ أَوْ يُصْبِحَ ماؤُها غَوْراً فَلَنْ تَسْتَطِيعَ لَهُ طَلَباً كهف: 41. غور بمعنى غائر و فرو رونده است يعنى: يا آب آن باعماق فرو رود كه هرگز جستن نتوانى. قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ‌ غَوْراً فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِماءٍ مَعِينٍ‌ ملك: 30. بگو اگر آب شما باعماق فرو رود كه آب جارى بشما مياورد؟ اغاره بمعنى هجوم بردن و سرعت سير است‌ فَالْمُغِيراتِ‌ صُبْحاً عاديات: 3.

قسم بهجوم برندگان وقت صبح.

لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغاراتٍ‌ أَوْ مُدَّخَلًا لَوَلَّوْا إِلَيْهِ وَ هُمْ يَجْمَحُونَ‌ توبه: 57. مغار و مغاره بمعنى غار و جمع آن مغارات و مغاور است يعنى اگر پناهگاه يا غارها (نهانگاه‌ها) يا گريز گاهى مييافتند شتابان بآن رو ميكردند.

غوص: فرو رفتن در آب. بقول راغب آن فرو رفتن در آب و بيرون آوردن چيزى است‌ وَ مِنَ الشَّياطِينِ مَنْ‌ يَغُوصُونَ‌ لَهُ ... انبياء: 82. بعضى از شياطين براى سليمان غوّاصى ميكردند وَ الشَّياطِينَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ‌ ص: 37. و از شياطين هر بنّاء و غوّاص را مسخّر سليمان كرديم.

غوط: غائب شدن. «غَاطَ الرَّجُلُ فِي الْوَادِي: غَابَ فِيهِ» بمعنى كندن و