مردم مطلع ميشوند. همانگونه كه اعضاء بدن و چيزهاى ديگر و ملائكه در دنيا ثبت ميكنند و در آخرت گواهى ميدهند همچنين شهداء ديگر كه عبارت باشند از انبياء و اوصياء.

خوشبختانه در اين زمينه رواياتى داريم كه مطلب را از هر حيث روشن ميكنند.

در اصول كافى كتاب الحجة بابى منعقد فرموده تحت عنوان «إِنَّ الْأَئِمَّةَ شُهَدَاءُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ» و در آن رواياتى نقل شده كه امامان عليهم السلام فرموده‌اند: مراد از امّت وسط مائيم و شهداء على الناس ما هستيم. ما بر مردم روز قيامت شهادت خواهيم داد

«فَمَنْ صَدَّقَ صَدَّقْنَاهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَنْ كَذَّبَ كَذَّبْنَاهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ».

مراد از «هُوَ اجْتَباكُمْ‌ ...- مِلَّةَ أَبِيكُمْ‌- ... وَ تَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ‌» مائيم. و در حديث اول فرموده‌

«قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ‌ فى قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‌ فَكَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى‌ هؤُلاءِ شَهِيداً».

فرموده فقط درباره امّت محمد صلى اللّه عليه و آله نازل شده در هر قرنى از آنها امامى از ماست كه بر آنها شاهد است و محمد صلى اللّه عليه و آله شاهد بر ماست.

و نيز در اصول كافى ج 1 ص 219. بابى زير عنوان «عرض الاعمال على النّبىّ و الائمة عليهم السّلام» منعقد است و در آن باب رواياتى نقل شده در اين باره كه اعمال عباد بحضرت رسول و ائمه طاهرين عليهم السلام نشان داده ميشود و آنان عليهم السلام بدين مطلب با آيه‌ «اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ» توبه:

105. كه مراد از مؤمنون امامان‌اند استدلال كرده‌اند در الميزان ذيل آيه فوق در اين زمينه مطلبى هست رجوع شود.

شهر: ماه. و آن با رؤيت هلال شروع شده و با رؤيت مجدد منقضى ميشود و اصل آن چنانكه در مجمع فرموده بمعنى ظهور است علت اين تسميه آنست كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار ميشود.

«وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ‌ شَهْراً»