بمحسوسات تشبيه شده است و خداوند فرمايد: «وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما يَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُونَ» عنكبوت: 43. و آن در كلام خدا بسيار است، از آنجمله است عرش، كرسى، لوح و كتاب.

على هذا مراد از آسمانيكه ملائكه در آن ساكن‌اند عالم ملكوتى است و مقصود از اقتراب شياطين و استراق سمع و قذف با شهاب نزديك شدن آنهاست بعالم ملائكه تا بر اسرار خلقت و حوادث آينده مطلع باشند و راندن آنها با نور ملكوتى است كه تاب تحمل آنرا ندارند (باختصار).

در نهج البلاغه خطبه 89 در وصف آسمان فرموده:

«وَ أَقَامَ رَصَداً مِنَ‌ الشُّهُبِ‌ الثَّوَاقِبِ عَلَى نِقَابِهَا ... وَ رَمَى مُسْتَرِقِي السَّمْعِ بَثَوَاقِبِ‌ شُهُبِهَا».

نقاب جمع نقب بمعنى شكاف است ملاحظه ما قبل و ما بعد جمله اول نشان ميدهد كه شهب از اول خلقت بوده‌اند و جمله دوم راجع بزمانهاى بعد است جمله «اقام- رمى» بنظر مياورد كه در اول رصد بوده و سپس رجوم شده‌اند احتمال الميزان گرچه در نوبت خود قوى است ولى كلمه‌ «شِهابٌ‌ مُبِينٌ» ... «شِهابٌ‌ ثاقِبٌ» و نيز آية «وَ لَقَدْ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابِيحَ وَ جَعَلْناها رُجُوماً لِلشَّياطِينِ» ملك: 5.

احتمال آنرا كه مراد شهابهاى معمولى است تأييد ميكند. آنوقت بايد ديد راندن آنها چه نحوى است آيا شياطين از نور و آتش گريزانند؟! و اللّه العالم.

شهد: شهود و شهادت بمعنى حضور و معاينه است و در صحاح مشاهده را معاينه گفته است. در مفردات گويد: شهود در معنى حضور و شهادت در معنى ديدن و معاينه اولى است.

«فَمَنْ‌ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ ...» بقره: 185. هر كه در ماه رمضان حاضر باشد و مسافرت نكند آنرا روزه بدارد. «وَ لْيَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ» نور: 2. در عذاب و تنبيه مرد و زن زنا كننده جمعى از مؤمنان حاضر باشند و آنرا به بينند. «وَ الَّذِينَ‌