در اين دو آيه ايمان بخدا و توجّه بخدا توأم با نيكوكارى، چنگ زدن
بدستگيره محكم ناميده شده در آيه اول قيد «لَاانْفِصامَ لَها»نيز ذكر شده.
حقّا كه ايمان بخدا و توجه بخدا با نيكوكارى، دستگيره محكمى است كه
قطع شدن ندارد، اين كلمه فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است، جمع عُروَه عُرَى است.
عُرْى: (بر وزن قفل) عريان بودن.
در قاموس گفته: «الْعُرْيُ: عدم اللُّبْس» و نيز بمعنى سالم و پاك بودن از عيب و گناه است فاعل
آن عار و عريان است. در اقرب آمده: «عَرَىالرَّجُلُ مِنْ ثِيابِهِعُرْياً: خَلَعَها» «إِنَّلَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيها وَ لاتَعْرى»طه: 118.
تو در بهشت گرسنه نميشوى و عريان نميمانى.
عراء: مكان خالى كه چيزى از قبيل درخت و نبات آنرا نپوشانده