1- ميان
اهل جنّت و نار حائلى است. آيا اين حائل همان است كه در آيه 13 حديد آمده «فَضُرِبَبَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ
بابٌ باطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَ ظاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذابُ»؟
بقولى مراد از «سور» همان
اعراف است شايد اينطور باشد ولى فرق اين آيه با آيه اعراف آنست كه اين درباره حايل
ميان مؤمنين و منافقين است چنانكه از ما قبل و صدر آيه معلوم ميشود و اعراف درباره
مطلق مؤمنان و كفّار ميباشد.
2- در
ارتفاعات آن حائل مردانى است كه همه را با علامت آنها ميدانند، آن مردان خطاب باهل
بهشت گويند:
سلام بر شما، اين سخن آنگاه گويند كه اهل بهشت هنوز به بهشت داخل
نشدهاند ولى طمع آنرا دارند كه داخل شوند، در صورتيكه «لَمْيَدْخُلُوها وَ هُمْ يَطْمَعُونَ»هر دو حال باشند از «أَصْحابَالْجَنَّةِ»و اگر حال باشند از ضمير «نادَوْا»آنوقت
معنى چنين ميشود كه مردان اعراف در حالى ندا ميكنند كه داخل بهشت نشدهاند ولى طمع
آنرا دارند.
با قرينه آيات ما قبل ميشود گفت كه دو جمله فوق حال اصحاب