الْوَسِيلَةَ مائده: 35.

همچنين تقبيل اعتاب مقدسه و تبرّك بآنها هيچ يك مصداق شرك نيستند وهّابى‌ها متوجه فرق ميان احترام و شرك نشده از اين كارها نهى ميكنند و بقبور بزرگان اهانت كرده‌اند.

شاهد بارز اين سخن حجر الاسود و كعبه است باتفاق اهل اسلام بوسيدن و دست ماليدن بحجر الاسود جايز و ثواب است و همچنين كعبه. و رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله حجر الاسود را استلام فرموده و بوسيده است. همچنين است طواف كعبه و غيره حال آنكه حجر- الاسود و كعبه فى نفسه لا يضر و لا ينفع‌اند اين مطلب را در كتاب سيرى در اسلام فصل شرك مفصلا توضيح داده‌ام. و در «عبد» فرق احترام و عبادت بيشتر روشن خواهد شد.

مشركان و اهل كتاب‌

قرآن همواره اهل كتاب را از مشركان جدا كرده. مثل‌ ما يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ لَا الْمُشْرِكِينَ‌ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَيْرٍ ... بقره:

105 ايضا لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ‌ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ بيّنة: 1. و نيز آيه‌ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ‌ فِي نارِ جَهَنَّمَ‌ بينة: 6. و همچنين آيه‌ لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَ الَّذِينَ‌ أَشْرَكُوا مائده:

82. درست است كه اهل كتاب عيسى را خدا و پسر خدا و نيز عزير را پسر خدا ميدانستند چنانكه در سوره مائده آيه 17 و 72 و سوره توبه آيه 30 آمده و در «ابن» مفصلا گذشت ولى با وجود اين قرآن آنها را مشركان نخوانده است بعبارت ديگر درباره آنها فرموده‌ وَ أَنْتُمْ ظالِمُونَ‌ بقره:

51. و نيز فرموده‌ وَ أَكْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ‌ آل عمران: 110. و ايضا آنها را كافر خوانده و فرموده‌ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكافِرِينَ‌ بقره: 89. ولى درباره آنها نفرموده اولئك هم المشركون.

اهل كتاب در اصطلاح مشرك‌اند و در آيه‌ اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ‌