جا گسترش يافته و رسيده است آنرا آشكار نيز گفته‌اند «فَجْرٌ مُسْتَطِيرٌ» يعنى صبح آشكار. آن در هر حال از طيران است كه مفيد وسعت ميباشد.

طين: گل، راغب گفته: آن خاك آميخته با آب است، گاهى بآن طين گويند هر چند خشك شده و آبش رفته باشد. «أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ‌ الطِّينِ‌ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ» آل عمران: 49. اين كلمه جمعا 12 بار در قرآن مجيد آمده است، 8 بار نكره درباره خلقت انسان مثل‌ «هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ‌ طِينٍ‌» انعام: 2.

و يكبار نكره در خصوص عذاب قوم لوط مثل‌ «لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ‌ طِينٍ‌» ذاريات: 33. و سه دفعه معرفه، دو تا درباره پرنده ساختن حضرت عيسى عليه السّلام و يكى در داستان فرعون‌ «فَأَوْقِدْ لِي يا هامانُ عَلَى‌ الطِّينِ‌» قصص: 38.

ناگفته نماند: چون در خلقت انسان اولى‌ «مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّارِ» «مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ» آمده اگر انسان از گل خشكيده آفريده شده باشد مراد از طين در آيات خلقت كلوخ است و اگر از گليكه روى آن خشكيده بود آفريده شده مقصود گل معمولى است‌

اين آخر سخن در باب طاء است و الحمد للّه روز دوشنبه 17 ذو الحجة الحرام 1392 مطابق 2/ 11/ 1351 رضائيه.