responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : قاموس قرآن نویسنده : قرشی، سید علی اکبر    جلد : 4  صفحه : 223

و جايز نيست ناسخ پيش از منسوخ باشد مضافا بر اينكه روايت شده سوره مائده ناسخ است نه منسوخ ... و دليل بر عدم نسخ آن روايت جواز متعه است كه گذشت و اصحاب بآن عمل كرده‌اند و در آيه متعه گذشت كه متعه نكاح است.

بلى اگر گفته شود: «لا تُمْسِكُوا» مخصص مقدّم است. بوسيله آن نكاح دائم از اطلاق‌ «وَ الْمُحْصَناتُ» خارج ميشود كه دلالت بر نهى از امساك علقه دارد و آن منطبق بر نكاح دائم است.

آرى ميشود آيه‌ «لا تُمْسِكُوا» را مخصص مقدم دانست.

2- در روايت محمد بن مسلم هست از امام باقر عليه السّلام از نصاراى عرب پرسيدم كه ذبائحشان را ميشود خورد؟

فرمود: على عليه السّلام از ذبائح و شكار و نكاحشان نهى ميكرد.

از اينگونه روايات بسيار است و ما آنها را از وسائل نقل كرديم.

طعن: زدن با نيزه ... بطور استعاره در عيبگوئى و عيب گرفتن بكار ميرود (راغب). «وَ إِنْ نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ ...» توبه: 12. اگر پيمان خويش را شكستند و در دينتان عيب گرفتند با پيشوايان كفر بجنگيد. اين كلمه فقط دو بار در قرآن آمده است: توبه: 12، نساء: 46.

طغيان: تجاوز از حدّ. «طَغَى‌ طُغْيَاناً: جاوز القدر و الحدّ». راغب آنرا تجاوز حدّ در گناه ميداند و در طغيان آب استعاره گفته است. طبرسى فرموده: طغيان از «طَغَى‌ الْمَاءُ يَطْغَى‌» بمعنى تجاوز از حدّ است. در قرآن فقط در طغيان آدمى و طغيان آب بكار رفته است. و نيز در توزين مثل:

«أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزانِ» رحمن: 8. بنظر نگارنده معنى آن مطلق تجاوز از حدّ است و آن با گناه و طغيان آب و غيره تطبيق ميشود كه گناهكار از حد خويش تجاوز كرده و گرنه حدّ او انسانيت و نيكو كارى است. «اذْهَبْ إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ‌ طَغى‌» طه: 24. «إِنَّا لَمَّا طَغَى‌ الْماءُ حَمَلْناكُمْ فِي الْجارِيَةِ» حاقة: 11.

نام کتاب : قاموس قرآن نویسنده : قرشی، سید علی اکبر    جلد : 4  صفحه : 223
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست