(إِلى أَنْ قَالَ) وَ صَوْمُ‌ الصَّمْتِ حَرَامٌ».

امام سجّاد عليه السّلام فرموده:

«صَوْمُ الصَّمْتِ حَرَامٌ».

امام صادق عليه السّلام فرموده:

«وَ لَا صَمْتَ يَوْماً الى اللَّيْلِ».

رجوع شود بوسائل كتاب صوم. فقهاء فرموده‌اند: حرام است انسان در نيّت روزه خويش سكوت را قيد بكند ولى اگر بدون تكلّم روزه بگيرد اشكال ندارد. از روايات گذشته روشن ميشود كه روزه صمت يعنى فقط از تكلم امساك كند البته با نيّت، حرام است. اما در اسلام كم سخن گفتن و بيشتر فكر كردن ممدوح است. در جواهر بحرمت روزه كه فقط امساك از كلام باشد فتوى داده است.

در اسلام غير از روزه ماه رمضان روزه‌هاى واجب و مستحب بسيار است از قبيل روزه كفّارات و روزه ايام متبركه كه در كتب فقه مشروحا ذكر شده است. روايات در ترغيب بروزه و ذكر ثواب آن بسيار است طالبان تفصيل بمحلّهاى مربوطه رجوع كنند. و روزه رمضان از ضروريات اسلام و منكر آن خارج از دين است.

صيحه: فرياد شديد. در قاموس گويد: «الصَّيْحَةِ: الصوت باقصى الطاقة» «وَ أَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ» هود: 67.

اين كلمه سيزده بار در قرآن مجيد بكار رفته همه درباره صيحه عذاب كه امتهاى گذشته را گرفت و درباره صيحه قيامت است. مگر در آيه‌ «يَحْسَبُونَ كُلَ‌ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ» منافقون: 4. كه درباره منافقان و مراد از آن فرياد معمولى است يعنى منافقان هر فريادى را كه مثلا در احضار لشكريان يا پيدا كردن گم شده و غيره بر خيزد بر عليه خود گمان ميكنند.

صيد: شكار كردن. «صاده صيدا:

قنصه و اخذه بحيلة» «وَ إِذا حَلَلْتُمْ‌ فَاصْطادُوا» مائده: 2. چون از احرام خارج شديد شكار بكنيد يعنى بعد از احلال شكار جايز است.

صيد همانطور كه مصدر است‌