responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : قاموس قرآن نویسنده : قرشی، سید علی اکبر    جلد : 4  صفحه : 158

فرقان: 54.

صهر بكسر (ص) قرابت ازدواجى است. در قاموس و اقرب معناى اولى آنرا قرابت گفته. در مجمع فرموده: نسب راجع بولادت نزديك است، صهر خلطه‌اى است شبيه قرابت مصاهره در نكاح بمعنى مقاربت است.

در نهج البلاغه خطبه 3 فرموده:

«وَ مَالَ الْآخَرُ لِصِهْرِهِ».

يعنى: ديگرى براى قرابت و داماد بودنش از من منحرف شد. مقصود عبد الرحمن عوف است كه چون شوهر خواهر عثمان بود باو متمايل شد. و در خطبه 162 هست كه بعثمان فرمود:

«وَ قَدْ نِلْتَ مِنْ‌ صِهْرِهِ‌ مَا لَمْ يَنَالا».

يعنى از قرابت و دامادى پيامبر بچيزى رسيده‌اى كه ابو بكر و عمر نرسيده‌اند.

مراد از نسب و صهر در آيه چنانكه گفته‌اند مرد و زن است و نيز گفته‌اند در آن مضاف مقدر است يعنى:

«ذا نسب و ذا صهر» يعنى: خدا آنست كه از آب (نطفه) بشر آفريد و او را نر و ماده قرار داد مثل‌ «أَ لَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنى‌ ... فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى‌» قيامت:

37- 39.

بنظر ميايد علت اطلاق نسب به پسران آنست كه بپدران نسبت داده ميشوند و علت اطلاق صهر بدختران آنست كه مورد مصاهره و پيوند با ديگران قرار ميگيرند.

صوب: نزول. قصد. «صَابَ‌ الْمَطَرُ انْصَبَّ وَ نَزَلَ. صَابَ‌ السَّهْمُ نَحْوَ الرَّمِيَّةِ:

قَصَدَهَا» (اقرب).

اصابه بمعنى درك، يافتن، طلب و اراده است. «أَنْ‌ يُصِيبَكُمْ‌ مِثْلُ ما أَصابَ‌ قَوْمَ نُوحٍ» هود: 89. يعنى بگيرد شما را مانند عذابيكه قوم نوح را گرفت. طلب و اراده معنى كردن نيز صحيح است‌ «فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخاءً حَيْثُ‌ أَصابَ‌» ص:

36. باد را بسليمان مسخر كرديم با دستور او هر كجا كه اراده ميكرد بآسانى ميوزيد. اصابه در آيه بمعنى اراده است.

(مصيبت): بليّه و گرفتارى كه بانسان‌

نام کتاب : قاموس قرآن نویسنده : قرشی، سید علی اکبر    جلد : 4  صفحه : 158
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست