آيا در هر بلندى نشانى و محلى بيهوده بنا ميكنيد و عمارتها يا آبگيرهائى ميسازيد كه گويا جاودانى هستيد.

در مجمع از انس بن مالك نقل شده: رسول خدا صلى اللّه عليه و آله بيرون رفت، قبه‌اى ديد كه براه مشرف بود فرمود:

اين چيست؟! يارانش گفتند: مال مردى از انصار است. آنحضرت گذشت بعد از چندى مرد انصارى آمد و سلام كرد، حضرت از وى رو گردانيد آنمرد چندين دفعه سلام كرد تا خشم و اعراض آنحضرت را فهميد.

باصحاب شكايت كرد و گفت: چه شده كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله با من اين رفتار ميكند؟! گفتند: روزى آنحضرت بيرون رفت قبّه تو را ديد پرسيد.

گفتيم: از آن فلانى است.

آنمرد رفت قبّه را با خاك يكسان كرد. روزى آن بزرگوار كه بيرون ميرفت آن قبّه را نديد پرسيد آن قبّه چطور شد؟! گفتند: صاحبش بما از اعراض شما شكايت كرد جريان را باو رسانديم و او قبّه را در هم كوبيد. فرمود: هر عمارتيكه ساخته ميشود روز قيامت براى صاحبش وبال است مگر آنچه لا بدّ منه باشد.

«كُلُّ بِنَاءٍ يُبْنَى وَبَالٌ عَلَى صَاحِبِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِلَّا مَا لَا بُدَّ مِنْهُ».

صنم: بت. جمع آن اصنام است.

«رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً وَ اجْنُبْنِي وَ بَنِيَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنامَ‌» ابراهيم: 35.

راغب گويد: صنم جثه‌اى است كه از نقره يا مس يا چوب ساخته شود، آنرا براى تقرّب بخدا پرستش ميكردند.

ابن اثير در نهايه گفته: آن چيزى است كه جز خدا معبود اخذ شود و بقولى آن چيزى است كه جسم يا صورت داشته باشد و اگر جسم يا صورت نداشته باشد آنرا وثن گويند.

رجوع شود به «وثن» در اقرب الموارد تصريح شده كه صنم معرب است.

اصنام بصيغه جمع پنج بار در قرآن آمده است: انعام: 74، اعراف:

138، ابراهيم: 35، شعراء: 71، انبياء: 57.

صنو: «وَ جَنَّاتٌ مِنْ أَعْنابٍ وَ زَرْعٌ‌