گويد: شديد ممكن است بمعنى مفعول باشد يعنى انسان بدوستى مال بسته شده است و ممكن است بمعنى فاعل باشد گويا كيسه خود را براى دوستى مال بسته است.

مخفى نماند بهتر است آنرا بمعنى مفعول بگيريم يعنى انسان طبيعتا بدوستى مال بسته شده است مثل‌ زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ الْبَنِينَ وَ الْقَناطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ ... آل عمران:

14. يعنى «الانسان معقود لحب الخير».

شرب: (بر وزن قفل) نوشيدن.

راغب گويد: آن نوشيدن هر مايع است آب باشد يا غير آن. فَشارِبُونَ‌ شُرْبَ‌ الْهِيمِ‌ واقعة: 55. مى‌نوشند مثل نوشيدن شتر عطشان.

شرب (بر وزن علم) حصّه آب‌ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِرْبٌ‌ وَ لَكُمْ‌ شِرْبُ‌ يَوْمٍ مَعْلُومٍ‌ شعراء: 155. وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْماءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُ‌ شِرْبٍ‌ مُحْتَضَرٌ قمر: 28. آگاهشان كن كه آب ميان مردم و ناقه مقسوم است هر حصّه حاضر شده است يعنى صاحبش از مردم يا ناقه دو آن حاضر ميشود.

شراب: نوشيدنى. يَدْعُونَ فِيها بِفاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرابٍ‌ ص: 51.

أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً لَكُمْ مِنْهُ‌ شَرابٌ‌ نحل: 10.

مشرب: مصدر ميمى، اسم زمان و مكان آيد قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ‌ مَشْرَبَهُمْ‌ بقره: 60. آن در آيه اسم مكان و جمع آن مشارب است‌ وَ لَهُمْ فِيها مَنافِعُ وَ مَشارِبُ‌ أَ فَلا يَشْكُرُونَ‌ يس: 73.

و آن در آيه جمع مصدر (مشرب) بمعنى مفعول است يعنى: براى آنها در چهارپايان منافع و نوشيدنيهاست.

وَ أُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ‌ بقره: 93. نوشانده شدند گوساله را در قلوبشان بعلت كفر ورزيدن يعنى بگوساله پرستى دل بستند و بآن عشق ورزيدند.

شرح: بسط و وسعت دادن. در اقرب گويد «شرح الشى‌ء: وسعه» فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ‌ يَشْرَحْ‌ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً ... انعام: 125.